قصة مكانش حلم الحلقة الثامنة

منى : انا قررت قرار و مش هرجع فيه

عماد بأهتمام : قرار ايه ؟

منى : انا هسافر اولد فى السعوديه و اخلى بنتنا تاخد الجنسيه

عماد : هى فكرة حلوة بس اشمعنا ؟؟

منى : مش عارفه انا حاسه كدا و خلاص عايزاها تبقى كويسه فى كل حاجه

عماد : انا عن نفسى معنديش اى مشكله قبل معاد ولادتك نسافر السعوديه و تولدى هناك

منى بسرحان : مش هخلى نفسها فى اى حااااجه

اسلام جه و هم قاعدين فى الرسيبيبشن

منى : تعالى يا اسلام

اسلام : بابا ماما انا عايز اطلب منكو طلب

منى : قول يا حبيبى عايز ايه ،، عماد انتبه ليه باهتمام

اسلام : ندى مينفعش تروح و تجى الدروس لوحدها كدا

منى : بس هى بتروح فى عز النهار يا اسلام وكمان عم سعيد بيجيبها و ييوديها بس الايام دى عشانن بنته ولدت
و مينفعش يسيها

اسلام : حتى و لو يا ماما و داس على نفسه و هو بيقول : ندى اختى وانا اختى مينفعش اسيبها تروح و تجى لوحدها فى غياب عم سعيد و بعدين اخاف تتوه و هى كانت بتروح بعربيه يعنى ملحقتش تحفظ الطرق

مش قله ثقه انا بثق فى ندى اكتر من نفسى بس مبثقش فى اصحابها ولا فى الشارع

عماد باقتناع : و الله انتا عندك حق يا اسلام بس انتا مش فاضى و كريم مستحيل يسيب الكورة
و يروح يجيبها و يوديها و ماما و شاور على بطنها : زى ما انتا شايف يعنى محدش فاضى
مفيش بقى غير اننا نحول الدروس لهنا فى البيت

اسلام بسرعه : لالا يا بابا اساسا المجاميع اتحجزت و بعدين انهى بنت بعد ما الدرس بقى فى بيتها هترضى تخرج برة لواحدة تانيه ،، انا مواعيد دروسى كلها بدرى بردو و فى معاد خروج ندى
هعدى عليها و اجيبها

منى و عماد : مافيش اى مانع

اسلام بفرحه و انتصار و عايز يبين لهم انه مش مهتم اوى : تمام انا عندى درس كمان ساعه هشوف درس ندى امتا
و هظبط مواعيدها
==================================================

ندى قاعدة فى اوضتها لابسه لبس الخروج و بتقرأ فى القرآن
باب اوضتها خبط ،، قامت و هى ماسكه المصحف بتقرأ فيه تفتح الباب


اسلام : ندى

ندى رفعت عنيها ليه و نزلتها تانى ع المصحف قرأت اخر ايتين و قفلت المصحف و بصتله و هى مبتسمه

اسلام : كنتى بتعملى ايه ؟

ندى : مش انهاردة الجمعه ؟؟

اسلام : اهاا

ندى : قرأت سورة الكهف طيب ؟؟

اسلام بتعجب : لا

ندى : طيب روح اقرأها

اسلام سند بايدو على الباب و بسرحان : ندى انتى ازاى كدا ؟؟

ندى باستغراب : كدا ازاى ؟

اسلام : اقصد يعنى ازاى جميله كدا

ندى بكسوف : احم اسلام انا عندى درس هروح اجيب حاجاتى عشان الحق انزل

دخلت ندى و اسلام واقف ع الباب حطت المصحف بتاعها ع المكتب
قرب منها اسلام و اخد المصحف من ع المكتب

ندى بصالو باستغراب

اسلام : هاخدو و هجيبلك واحد

ندى : متفقين اهو اخد منك حسنات

اسلام : منا كمان هاخد منك حسنات و انتى بتقرأى فى الجديد

ندى : ههههههههههه ماشى يا سيدى حاسب بقى


اسلام : استنى انا نازل اوصلك

=================================

فـ الشآرع ،،

اسلام : بس يا ستى و انتى مينفعش تروحى و تيجى لوحدك كدا

ندى : طيب دا البيت اهو

اسلام : هتخلصى امتا ؟؟

ندى : مممممممم 6 الا ربع

اسلام : 5.30 هكون عندك

ندى : مووشى

اسلام : ندى

ندى : نعم ؟

اسلام : خلى بالك من نفسك

ندى بابتسامه : و انتا كمان

طلعت ندى و استنى اسلام لحد ما دخلت البيت و مشى راح درسه

=========================================

طلعت ندى الدرس

فتحتلها ميرنا

ندى : ازيك يا ميرنا الدرس بدأ ؟

ميرنا : درس ايه يا بنتى دا اتلغى

ندى بصدمه : ازاى اتلغى

ميرنا : منا حاولت يا ندى اوصلك بس رقم بيتك مش معايا و انتى مش معاكى موبايل
و حتى المستر معرفش يوصلك

ندى باستسلام : طيب شكرا يا ميرنا

نزلت ندى و هى مش عارفه تروح فين ولا تيجى منين و هتستنى الساعتين بتوع الدرس فين

طلعت ع الشارع بتحاول تفتكر الطريق الى جابها منه اسلام
مش عارفه رجعت تانى خافت تتوه

دخلت قعدت جوة العمارة و حطت وشها بين رجليها و حاوطته بأيديها الاتنين و قعدت تعيط

رفعت وشها بتحدى ،،

ندى بدموع : مينفعش استسلم كدا انا مبقتش صغيرة و هعرف اسأل و اروح

قامت ندى و هى بتمسح دموعها و لبست شنطتها و خرجت برا العمارة و ابتدت تمشى فى الشوارع



....... : ايه دا هى ؟؟

......... : هى مين دى يا حمزة ؟

حمزة بسرحان مشى بعيد عن احمد صاحبه و راح ناحيه ندى

حمزة : ندى ؟

ندى باستفهام و خوف رجعت لورا : انتا تعرفنى ؟؟

حمزة : انا اخو ميرنا

ندى : اه ممممم

حمزة : مالك ؟؟ انتى رايحه فين

ندى معرفتش تعمل اى حاجه و بانت الدموع فى عينها و هى بتقول

ندى : الدرس اتلغى و انا مش عارفه اروح لان عم سعيد عنده ظروف و مبقاش بييجى
و كمان اسلام هيجيلى 5.30 ياخدنى حاولت اروح بس مش عارفه

حمزة : طب اهدى اهدى تعالى انا هوصلك

ندى بتردد و خوف اكتر : لا شكرا انتا معاك رقم اسلام اكلمه ؟؟

حمزة : استنى هشوفهولك " طلع حمزة الموبايل و عينه على ندى و بيعمل نفسه بيدور على رقم اسلام الى اساسا مش معاه

حمزة : بس قوليلى هو فى سما بتعيط ؟؟

ندى : اه اومال المطرة دى تبقى ايه ؟؟

حمزة باتسغراب و ابتسامه مفاجأة : صح حرك دماغه يمين و شمال كأنه بيطرد كلامها و هوبيقول : انا اقصد
شفتى وردة بتعيط ؟؟

ندى : لا طبعا

حمزة : اهو انتى عيونك دول وردة ازاى تعيطيهم

ابتسمت ندى فى خجل و بصت فى الارض بكسوف



اسلام قاعد فى السنتر قبل ما المستر يدخل

خبطه محمود صاحبه فى كتفه خبطه خفيفه

عمر : فى ايه يبنى مالك

اسلام : مش عارف يا عمر قلقااان اصلها مطلعتش قدامى انا سبتها قبل ما اطمن دخلت ولا لا

محمود : طب ما تكلمها ع الفون

اسلام بانتباه : معهاش موبايل

محمود : لا فااااااااااالحين بجد ازاى يعنى كريم اخوك معاه و البنت معهاش ؟

اسلام لم حاجاته و قام ،،
محمود : رايح فييين ؟؟

اسلام و هو خارج برة الدرس : رايحلهاااا

محمود : و الله البت دى هتلحس مخك اكتر ماهو ملحوس

وورا محمود و اسلام كانو قاعدين بنتين مركزين جدا معاهم

و لعلو صوت عمر و اسلام الملحوظ البنتين كانو سامعين كل الكلام


إندى : اديكى سمعتى بودنك انتى ولا فى باله اصلا يا داليا

داليا بدموع : لا هو بيحبنى

إندى : داليا متتضحكيش ع نفسك مش عشان صورلك الملازم مرتين من باب الزوق و بيبتسملك من باب المجامله يبقى بيحبك فوووقى بقى
متجرحيش قلبك و تضيعر برائته بدرى

كلام إندى نزل على داليا سكاكين بتقطع جواها ،، مسحت اندى دموع داليا و هى بتاخدها فى حضنها

اندى : احنا لسه صغيرين و العمر قدامنا مش ورانا يا حبيبتى



اسلام ماشى فى شارع البيت الى بتاخد فيه ندى الدرس مش قادر يحدد انهى بيت

البيوت شبه بعض

اسلام بيلف حوالين نفسه و بيمسح على شعرة و بيحاول يفتكر رقم العمارة لمح ندى واقفه مع حمزة برغم المسافه البعيدة نسبيا

شاط اسلام غضب و شخط بكل قوته باسمها : نددددددددددددددددى

ندى فى ثانيه حددت اتجاة الصوت و بصت عليه و هى بتتنفض من مكانها من الخوف و حمزة واقف جنبها خاف عليها من خوفها

اسلام بيقرب على ندى و هو بيقفل ايدو من الغيظ

اسلام مسكها من دراعها بغل : هو دا الدرس الى بتحضريه

ندى بتعييط

حمزة : سيبها يا اسلام متمسكهاش كدا

اسلام الدم غلى فى عروقه لاعلى درجه محسش بنفسه .....